Opis: Lampedusa: Reżyseria: Peter Schreiner. Z Zakarią Mohamedem Alim, Pasquale De Rubeis, Anną Matiną, Giulianą Pachner. Dwie osoby wracają na śródziemnomorską wyspę Lampedusa. Giulia przezwyciężyła tu kryzys osobisty, Zakaria uciekł tu przed wojną domową w swojej ojczyźnie Somalii. Schreiner opowiada o nich, o najskrytszych myślach, egzystencjalnych pytaniach i lękach, o przemijaniu: o poszukiwaniu sensu, który pozostaje fragmentaryczny, poruszający się pomiędzy pamięcią a teraźniejszością. Przeszłość wciska się w monologi i rozmowy w teraźniejszość kinowego obrazu. Wpisał się wyraźnie w skórę, twarze i ciała, które Schreiner bada w zbliżeniach, które stają się praktycznie dostrzegalne, a mimo to pozostają wysoce sztuczne. Surowe, zmysłowe piękno tych obrazów, zabawa abstrakcją olśniewającej czerni i bieli, światła i cienia, długie, spokojne ujęcia, koncentracja na szczegółach tworzą przestrzeń dla intuicyjnej, skoncentrowanej świadomości, przestrzeń spotkanie. Miejsce tego spotkania jest konkretne, ale dla bohaterów rzadki, kruchy pejzaż Lampedusy staje się swoistą sceną i projekcją; abstrakcyjna przestrzeń. Tak jak dla większości z nas ta wyspa istnieje jedynie jako idea, jako miejsce, w którym manifestują się działania polityczne, a także kryzys – relacje starej Europy i młodej Afryki, dynamika oporu i zahipnotyzowane przyciąganie, wewnątrz i na zewnątrz. Schreiner projektuje Lampedusę jako uniwersalną, wewnętrzną narrację, jako intensywną przestrzeń doświadczeń i skojarzeń, oscylującą pomiędzy elementami dokumentalnymi i fabularnymi. Uwolniony od konieczności wyjaśniania, film sam w sobie staje się poszukiwaniem i przesłuchaniem – bohaterów, formy filmowej i naszej obecnej rzeczywistości.